Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Η 'Ερημος [ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ]

Καυσοκαλύβια:   Είναι   συκρότημα   από    39   καλύβες   στο   Άγιο   Όρος.  Ευρίσκονται   νοτίως    της    Μονής    Μεγίστης   Λαύρας    στην    οποία    υπάγονται.   Ιδρυτής   των   Καυσοκαλυβίων    φέρεται   ο   Όσιος    Μάξιμος   ό    έκ   Λαμψάκου.   Ήκμασε   στις   αρχές   του   ΙΔ'   αιώνα.   Αυτός   ήθελε   να    ταλαιπωρείται    και   για    άσκηση    έκαιε    την   καλύβη    του,    που    ήταν    απο    ξύλα    και    χόρτα,   και    ακολούθως    μετέβαινε    σε    άλλο     τόπο    όπου    κατασκεύαζε   νέα    στην    οποία    μόλις    χωρούσε    το    σώμα     του.
Έτσι    εκλήθη   Καυσοκαλύβης,   η    δε    περιοχή     όπου   ήσκησε    ονομάζεται    μέχρι    σήμερα    Καυσοκαλύβια    και    οι    κάτοικοι    Καυσοκαλυβήτες.    Στα    καυσοκαλύβια   ασκήτευσε    περί    το    1330    ο   Όσιος   Νήφων.   Τον    ΙΖ'  αιώνα     ακήτευσε    ο    Όσιος    Ρομανός.    Μεγάλη     άνθιση    τα    Καυσοκαλύβια    επήραν    από     τον    Όσιο    Ακάκιο,   ο   οποίος     περί    το   1730    ανεκάλυψε    νερό     στην     πριοχή.    Η   σκήτη    των    Καυσοκαλυβίων    έχει     πολύτιμο   βιβλιοθήκη,    στην   οποία    φυλάσσονται    και    υπέρδιακόσιοι    κώδικες  '' Χρ.  Κτενά,  Άπαντα    τα    έν   Άγίω    Όρει    καθιδρύματα.''
Είναι   γεγονός    ότι    το    τοπίο    το    Αγιορείτικο    είται    ανέρχεσαι    στις    Σκήτες     είται    κατέρχεσαι    στους    αρσανάδες     σε   μπολιάζει    μ'    ένα    μεταβατικό     συναίσθημα     από     την     έκπληξη     στο    θαυμασμό    και    από     το    θαυμασμό     στο    δέος.   Τα    όσα    βλέπεις,    τα    όσα     ακούς,   τα    όσα     εμπειρικά    βιώνεις,   δεν    εξηγούνται     με     την     λογική.    Άν    προσπαθήσεις    να    τα    εξηγήσεις,    θα    νοιώσεις     ότι     οι     πνευματικές     σου    ικανότητες     είναι     αστείες,    νηπιακές.    Σ΄     αυτόν     τον    ευλογημένο     τόπο     της     Παναγίας    βρίσκεται     σε    ανάταση     το    άυλο    και    ανερμήνευτο     πνεύμα.    Μόνο    άν     υπάρξει    μιά     γεύση    αφής,    μια    διαίσθηση     θα   μπορέσεις    να    πάρεις     μιά     γεύση     αφής,    μιά    αίσθηση     της     περιρρέουσας     αγιορείτικης     ατμόσφαιρας,   του    τόπου    της    ασκήσεως,    και     της     πνευματικής     περισυλλογής...