'' Μυστήριες οι μέρες των Χριστουγέννων. Παράξενες.
Και απογοητευτικές.
Πέριμένουμε να μας γεμίσουν χαρά. Και τελικά αποδειχνυται πως περιμένουμε κι αυτές το ίδιο από μας. Τις γεμίζουμε δώρα και Χριστουγιεννιάτικα στολίδια. Εξωτικές συνταγές και ακριβές σαμπάνιες. Κι αυτές, αχάριστες, μας προσπερνούν και δίνουν τα δώρα τους σε τύπους άσχετους και μέρη απίθανα. Όπως καληώρα στο κελλί του Παπα - Τύχωνα.
'' Κάθε Χριστούγεννα ό Γέροντας θα οικονομούσε μια ρέγκα, για να περάση όλες τις χαρμόσυνες ήμερες του Δωδεκαημέρου με κατάλυση ιχθύος. Την δε ραχοκοκκαλιά της ρέγκας δεν την πετούσε, αλλά την κρεμούσε με μια κλωστή και, όποτε ήταν καμιά Δεσποτική ή Θεομητορική εορτή και είχε κατάλυση ιχθύος, έβραζε λίγο νερό σ' ένα κονσερβοκούτι, βουτούσε την ραχοκοκκαλιά δυό τρείς φορές στο νερό, για να παρη μυρουδιά, και μετά έριχνε λίγο ρύζι.
Έτσι έκανε κατάλυση και κατηγορούσε τον εαυτό του ότι τρώει και ψαρόσουπα στην
έρημο!
