To έθιμο της βασιλόπιτας

Στα  χρόνια  του  Ιουλιανού  του  Παραβάτη, όταν  το  Βυζάντιο  κήρυξε  τον  πόλεμο  στην  Περσία, ο  Ιουλιανός  πέρασε  με  τον  στρατό  του  από  την  Καισαρεία. Τότε  διέταξε  να  φορολογήσουν  όλη  την  επαρχία  και  τα  χρήματα  αυτά  θα  τα  έπαιρνε  επιστρέφοντας  για  την  Κωνσταντινούπολη.

Ετσι  οι  κάτοικοι  αναγκάσθηκαν  να  δώσουν  ό,τι  είχε  ο  καθένας  χρυσαφικά  νομίσματα  κ.λ.π.

Όμως  ο  Ιουλιανός  σκοτώθηκε  άδοξα  σε  μια  μάχη  στον  πόλεμο  με  τους  Πέρσες, έτσι  δεν  ξαναπέρασε  ποτέ  από  την  Καισάρεια. Τότε  ο  Αγιος Βασίλης  έδωσε  εντολή  και  από  τα  μαζεμένα  χρυσαφικά  τα  μισά  να   δωθούν  στους  φτωχούς, ένα  μικρό   μέρος  κράτησε  για  τις  ανάγκες  των  ιδρυμάτων  της  Βασιλειάδος, και  τα  υπόλοιπα  τα  μοίρασε  στους  κατοίκους  με  έναν  πρωτότυπο   τρόπο: έδωσε  εντολή  να  ζυμώσουν   ψωμιά  και  σε  κάθε  ψωμι  έβαλε  από  ένα  νόμισμα  ή  χρυσαφικά  μέσα,  κατόπιν  τα  μοίρασε  στα  σπίτια,  έτσι  τρώγοντας  οι  κάτοικοι  τα  ψωμιά  όλο  και  κάτι  έβρισκαν  μέσα.  Έτσι  γεννήθηκε  το  έθιμο  της  πίτας  που  ονομάσθηκε  Βασιλόπιτα.